بررسی پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری منابع آب شرب شهر دهلران با اندیس های خورندگی در سال ۱۳۹۳

زمینه و هدف: خوردگی واکنش فیزیکی- شیمیایی است که در اثر تماس مواد با محیط اطراف ایجاد و باعث تغییر خواص ماده می شود. خوردگی می تواند باعث آسیب های اقتصادی، کاهش عمر مفید تأسیسات آب رسانی و بیماری در مصرف کنندگان گردد. لذا هدف از این تحقیق، بررسی پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری منابع آب شرب شهر دهلران می باشد. روش بررسی: در این مطالعه که از نوع توصیفی مقطعی می باشد طی یک سال از 8 حلقه چاه منابع تأمین آب شرب شهر دهلران نمونه برداری انجام گردید. به این منظور اندازه گیری پارامترهای کل جامدات محلول(tds)، سختی کلسیم، قلیائی ات کل، درجه حرارت آب،ph ،phs ، شاخص های پایداری لانژلیه، رایزنر، تهاجمی و پوکوریوس بر روی تمامی منابع تأمین کننده آب شرب شهر دهلران صورت گرفت. یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد که میزان tds، کدورت و سختی کل چاه های موردبررسی کمتر از حد استاندارد ملی می باشد. به طوری که بیشترین و کمترین میزان tds به ترتیب مربوط به چاه شماره 1دشت اکبر(mg/l 1084) و چاه شماره 5 بره بیجه (mg/l 132) به دست آمد. همچنین بیشترین و کمترین میزان کدورت به ترتیب مربوط به چاه شماره 2 بره بیجه (ntu 0.99) و چاه شماره 1 دشت اکبر(ntu 0.25) می باشد. برای تمامی چاه های موردبررسی، میزان شاخص لانژیله بین 0.43 – تا 0.19+ ، شاخص رایزنر بین 9.07- 7.52، شاخص پوکوریوس بین 11.21-8.69 و شاخص خورندگی بین 8.68 – 8.01 به دست آمد. نتیجه گیری: بررسی شاخص های مربوطه نشان می دهد که آب آشامیدنی شهر دهلران خورنده بوده و لذا بایستی کیفیت آب موجود در شبکه توزیع به طور مستمر مورد پایش قرارگرفته و اقدامات لازم درزمینهٔ کنترل خوردگی اعمال نمود.